Αιμαγγειώματα
Τι είναι τα αιμαγγειώματα;
Τα αιμαγγειώματα είναι καλοήθεις δερματικοί όγκοι που αποτελούνται από αιμοφόρα αγγεία που έχουν υπερπλαστεί. Συνήθως εμφανίζονται τις πρώτες εβδομάδας ζωής του βρέφους κι αυξάνονται γρήγορα μέσα στο πρώτο χρόνο ζωής. Στη συνέχεια συρρικνώνονται μέχρι να υποχωρήσουν τελείως κατά την νηπιακή ηλικία.
Τα αιμαγγειώματα εμφανίζονται πιο συχνά στα κορίτσια, στα πρόωρα βρέφη με χαμηλό βάρος γέννησης και στα άτομα με ανοιχτό χρώμα δέρματος.
Το χρώμα των αιμαγγειωμάτων διαφέρει κι εξαρτάται από το βάθος στο οποίο βρίσκονται. Αν η ανώμαλη συγκέντρωση των αγγείων είναι επιφανειακή τότε έχουν κόκκινο χρώμα(ηβώδες αιμαγγείωμα ή strawberry).Στην περίπτωση που η ανώμαλη συλλογή των αγγείων είναι κάτω από την επιδερμίδα ,έχουν μωβ χρώμα (σηραγγώδες αιμαγγείωμα ή cavernous).
Τέλος υπάρχουν και τα μικτά αιμαγγειώματα ,συνδυασμός των δύο παραπάνω. Το μέγεθος τους ποικίλει. Όταν ένα αιμαγγείωμα υποχωρήσει παραμένει στην επιδερμίδα ωχρότητα, ρυτίδωση και μικρή ατροφία του δέρματος.
Συνήθως τα αιμαγγειώματα εντοπίζονται στο δέρμα(κυρίως στο πρόσωπο και τον κορμό),αλλά σπάνια μπορεί να τα βρούμε σε εσωτερικά όργανα όπως στο συκώτι, στους πνεύμονες, στον γαστρεντερικό σωλήνα ακόμη και στον εγκέφαλο. Στα παιδιά που έχουν πολλαπλά αιμαγγειώματα στο δέρμα συνιστάται να γίνεται έλεγχος με υπερηχογράφημα για τον αποκλεισμό ύπαρξης αιμαγγειωμάτων στα εσωτερικά όργανα.
Επιπλοκές των αιμαγγειωμάτων.
Μικρό ποσοστό αιμαγγειωμάτων μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα. Τέτοια είναι:
- Τα αιμαγγειώματα που βρίσκονται σε εσωτερικά όργανα ,όπως το ήπαρ ή εμποδίζουν ζωτικές λειτουργίες, όπως η όραση, η ακοή, η αναπνοή ή η σίτιση.
- Τα αιμαγγειώματα που προκαλούν δυσμορφίες στο πρόσωπο.
- Αυτά που εξελκούνται κι αιμορραγούν.
Θεραπεία των αιμαγγειωμάτων.
Συνήθως τα αιμαγγειώματα υποχωρούν μόνα τους και δεν χρειάζεται να παρέμβουμε θεραπευτικά. Σε περίπτωση που υπάρξει εξέλκωση απαιτείται καλή καθαριότητα και τοπική αντισηψία.
Θεραπεία χρήζουν τα αιμαγγειώματα που εμποδίζουν ζωτικές λειτουργίες(π.χ. όραση,αναπνοή),αυτά που εντοπίζονται στα εσωτερικά όργανα κι αυτά που προκαλούν έντονες αισθητικές παραμορφώσεις. Η θεραπεία γίνεται με φάρμακα (συνήθως κορτικοστεροειδή από το στόμα ,βέβαια τα τελευταία χρόνια έχουν δοκιμαστεί με επιτυχία κι άλλα φάρμακα όπως η ιντερφερόνη και η προπανολόλη με πολύ καλά αποτελέσματα.).Εναλλακτικά υπάρχει η χειρουργική αντιμετώπιση και η θεραπεία με λέιζερ.